Czym są lojalności systemowe i jak sabotują Twoją zmianę?

Na powierzchni wszystko wygląda dobrze:
czytasz książki rozwojowe, chodzisz na warsztaty, afirmujesz i planujesz zmiany.
Ale coś nie działa.
Czujesz, że ciągle wracasz do punktu wyjścia, jakby jakaś niewidzialna siła ciągnęła Cię wstecz.

A może… to właśnie robi.

Czym są lojalności systemowe?

To nieświadome więzi, które łączą Cię z Twoją rodziną pochodzenia i przodkami.
W psychologii systemowej nazywamy je lojalnościami, ponieważ – choć nie zdajemy sobie z tego sprawy – często rezygnujemy z własnej wolności, by zachować przynależność do systemu rodzinnego.

To trochę jak wewnętrzna przysięga, którą składamy nieświadomie:

„Jeśli mama była samotna, ja też nie będę szczęśliwa w związku.”

„Jeśli tata ciężko pracował i nic z tego nie miał, ja nie będę bogata.”

„Skoro w naszej rodzinie kobiety poświęcały się innym, ja też nie mam prawa żyć dla siebie.”

To nie logika. To głęboka, emocjonalna lojalność wobec historii, które nie są nasze – ale które nosimy, by być „wierną” swojemu systemowi.

Dlaczego to sabotuje Twoją zmianę?

Bo każda zmiana, która wyłamuje się z rodzinnego scenariusza, wywołuje wewnętrzne napięcie:

  • Chcesz więcej pieniędzy – ale podświadomie boisz się być „inna niż reszta rodziny”
  • Pragniesz zdrowej relacji – ale czujesz winę, bo Twoja mama jej nie miała
  • Chcesz odpocząć – ale nie potrafisz, bo w Twoim domu odpoczynek był „egoizmem”

To nie lenistwo. Nie brak dyscypliny.
To wewnętrzny konflikt między lojalnością a pragnieniem zmiany.

Przykłady lojalności systemowych:

Kobieta, która „ciągle trafia na niedostępnych mężczyzn” – bo jej mama była z samotnym ojcem i nieświadomie odtwarza ten schemat.

Dorosłe dziecko alkoholika, które „nie umie zarządzać pieniędzmi” – bo identyfikuje się z ojcem i nie chce go „zdradzić” odnosząc sukces.

Liderka, która wypala się w pracy – bo w rodzinie miłość okazywało się przez poświęcenie, nie przez granice.

Jak zacząć uwalniać się od lojalności?

  1. Zauważ powtarzający się schemat. Gdzie czujesz, że Twoje życie „nie jest Twoje”?
  2. Zadaj sobie pytanie:

„Czyje życie próbuję naprawić? Komu jestem wierna, nie żyjąc własnym życiem?”

  1. Uznaj ból i intencję. Ta lojalność nie jest zła – jest wyrazem miłości. Ale nieaktualnej.
  2. Oddaj z szacunkiem:

„Z miłości do Ciebie to nosiłam. Teraz z miłości do siebie – pozwalam sobie żyć inaczej.”

Monika Gołdowska, coach systemowy

Lojalność to piękna rzecz, gdy nie staje się łańcuchem.
Zmiana nie musi oznaczać zdrady systemu.
Czasem to właśnie Ty jesteś tą, która ma odwagę przerwać międzypokoleniowe cierpienie.

Jeśli czujesz, że Twoja zmiana jest blokowana przez coś, czego nie umiesz nazwać –
zapraszam Cię do pracy systemowej – zapisz się przez FORMULARZ

Na sesji lub warsztacie możemy wspólnie spojrzeć na to, co działa w ukryciu.
Nie po to, by obwiniać, ale po to, by odzyskać wolność.