Znaczna część ludzi charakteryzuje się nadmiernym dążeniem do ideału, doskonałości i nieustannym poprawianiem swoich wyników? Odkryj jak pokonać perfekcjonizm i żyć zrównoważonym życiem.
W życiu perfekcjonistów odczuwalne są jednocześnie nieprzerwana presja, frustracja i napięcie. Ludzie ci wyznaczają sobie coraz bardziej ambitne cele. Robią to bez refleksji na temat swoich możliwości, zasobów czy ograniczeń ciała. To z kolei może prowadzić ich do utraty wewnętrznego balansu i zdrowia. Dlaczego? Bo perfekcjonista nadmiernie kontroluje sytuację, aby czuć się bezpiecznie.
Cechy charakterystyczne dla perfekcjonisty to przede wszystkim:
- krytycyzm
- przerwa lub opóźnienie w swoim działaniu
- obawa przed porażką i oceną innych
- stawianie wysokich wymagań wobec siebie i otoczenia
- zaniedbanie swojego zdrowia fizycznego i psychicznego.
Warto zauważyć, że niektóre z tych cech mogą być pomocne w wyznaczaniu sobie celów oraz śmiałym ich realizowaniu. I tu niezwykle ważne jest, aby dostrzec, co z powyższych kryteriów może być wewnętrznym zasobem. Właśnie on będzie dla nas naturalnym stymulatorem i paliwem do działania. Natomiast nadanie tym cechom zbyt dużego znaczenia w dłuższej perspektywie może powodować kłopoty ze zdrowiem, obniżony nastrój i brak motywacji. Pojawi się auto-sabotażysta podpowiadający, że to, co robimy, jest bez sensu. Tym samym, będzie nam podcinał skrzydła.
Jak pracować z postawą perfekcjonisty?
Przede wszystkim warto nauczyć się doceniać to, co się ma w chwili obecnej. Praktyka wdzięczności przekierowuje uwagę z tego, czego jeszcze nie mamy, na to, co już osiągnęliśmy albo jest w naszym zasięgu. Często jesteśmy zabiegani, a wtedy nie mamy nawet chwili, aby dostrzec, ile już wspaniałych rzeczy udało się nam osiągnąć.
Warto także popracować nad adekwatną samooceną, poprzez budowanie opinii na swój temat w oparciu o fakty, a nie emocje. A te zawsze pojawiają się w chwili, kiedy porównujemy się z innymi.
Kolejnym aspektem jest praca ze swoją kontrolą, która rygorystycznie stawia nas w ocenie nas samych lub innych osób. I tu również warto zauważyć, że nikt nie jest doskonały, a niedoskonałości po prostu są częścią człowieczeństwa.
Świetnym narzędziem do pracy z perfekcjonizmem jest coaching. Pozwala on na dostrzeżenie tego, co stoi za tą postawą. Odkrywa również szereg zasobów i wartości, które pomagają obalić w sobie perfekcjonistę.
Korzyści z coachingu
W przypadku perfekcjonizmu coaching pozwala na realne sformułowanie celów, które są dostosowane do możliwości fizycznych, emocjonalnych i intelektualnych danej osoby. Automatycznie znika potrzeba kreowania nierealnych wyzwań i tym samym ciało i umysł są spokojniejsze. Coachee w takim procesie może znaleść wewnętrzny balans.
Oczywiście wszystkie ćwiczenia coachingowe, które pomagają odkrywać wartości, zasoby, mocne i słabe strony są przydatne do rozkruszenia postawy nadmiernego perfekcjonizmu. Skupienie się na tym, co jest naprawdę istotne, zmienia kierunek myślenia.
Perfekcjonizm wytwarza bardzo dużo wewnętrznej presji, a to przekłada się na negatywne skutki w zdrowiu psycho-fizycznym. Dzięki pracy nad sobą można zacząć odczuwać wewnętrzny spokój. Ujawnia się to, na co się ma realnie wpływ. Natomiast to, co jest poza możliwościami na daną chwilę, odpływa. Dzięki temu można skutecznie zaplanować swoje działania i zminimalizować uczucie przytłoczenia ilością obowiązków.
Perfekcjonista bardzo często ma obniżone poczucie własnej wartości. A podczas pracy coachingowej pojawia się w nim coraz większa pewność siebie. Dzieje się tak, ponieważ uwaga skierowana jest ma osiągnięcia i umiejętności, a nie na to, jak dużo jeszcze się nie umie. Z czasem osoba pracująca z tematem perfekcjonizmu ma coraz większe poczucie własnej wartości i czuje się ze sobą dużo lepiej. Jasno i klarownie potrafi ocenić swoje możliwości, kompetencje i zaangażowanie.
Istotne jest także, że coach poprzez zadawanie pytań prowokuje do refleksji, a to pomaga zwiększać samoświadomość u klientów. Warto jednocześnie podkreślić, że zrozumienie wewnętrznej motywacji oraz wzorców związanych z perfekcjonizmem jest kluczem do wyjścia z postawy perfekcjonisty. Daje to realną szansę na spojrzenie na swoje życie z dystansem oraz zbudowanie nowych wspierających wzorców.
Według mnie umiejętność akceptacji swoich sukcesów i porażek jest kluczowa. To pozwala na odczuwanie na co dzień radości z życia i balansu, a także odzyskanie zdrowej motywacji do działania. Każdy z nas jest wartością samą w sobie i odkrywanie tego powinno być naszym celem nadrzędnym. Pamiętaj, że perfekcjonizm nakazuje myśleć, że niepowodzenie jest błędem ostatecznym. A przecież życie składa się zarówno z sukcesów, jak i przeszkód, co nadaje naszemu doświadczeniu niesamowitej różnorodności.